Hatem Aksakal ağabeyi ile 2006 – 2007 yıllarında tanıştık. İki arkadaşı ile sahaf evimize gelmişlerdi.  O zamanlar sahaf dükkânım Yazıcı çeşmesinin yanında idi. “  Senden bahsettiler tanışmak istedim “  diye başladı söze. Şehirden, ozandan şiirden konuştuk.  Giderken bana “ Nizamettin Bey, sana bu harabe dükkân değil, daha iyi yerler yakışır.  “ demişti. Onun gönlünde kalem erbabının ayrı bir yeri vardı.

O günden sonra taşındığım her dükkâna geldi. Uzun sohbetler ettik. Zaman zaman bana hayatından kesitler anlatıyordu. Uzun yol kaptan şoförlüğü ile başlayan iş serüveninde, çevresine ilgisi, çevresindeki insanlara desteği, azmi ve liderlik vasfı onu şoförler cemiyet başkanlığına getirmişti.  Haksızlığa karşı duruşu, cesareti ve lisanındaki şair belagati ile bu görevini de hakkıyla yapmıştı. Zamanın çarkı işlemeye devam ederken Hatem Başkan’da yaşlanıyordu.  Emekli olduğunda çok sevdiği şairler ve ozanlar içinde buldu kendini. Merhum Aşık Yaşar Reyhani’nin yakın dostuydu. Kendisi ile her sohbetimizde söz döner dolaşır Reyhani’ye gelirdi. Bu anlarda aşığın bir şiirini okur, okurken nemlenen gözlerini saklamazdı.

Hatem Ağabeyi Erzurumlu halk ozanları için kurucusu olduğu derneğin Başkanlığı görevini üstlendi. Yıllarca halk aşıklarının dertleriyle yakından ilgilendi. Geceler tertip etti. Birçok etkinliğe imza attı. Bir gün kendisine şöyle dediklerini aktardı bana; “ Hatem bey siz bir ilkokul mezunusunuz bu kadar iş başardınız, ya bir üniversite bitirseydiniz kim bilir nerelere gelirdiniz.”  Hakikaten Hatem Ağabeyi bir irfan ehliydi. Gönül insanıydı. İnsanın değerini anlar, dostluklarında vefa gösterirdi. Yaşlılık ve hastalık onu yoruyordu. Bütün bunlara rağmen o genç ruhu ile tam bir dadaş olarak aktivitelerden uzak kalmıyordu. Şehir üzerine muazzam bir hafızaya, hatıraya sahipti. Reyhani için düzenlenen vefa gününde ona hediye edilen evin tapusunu dönemin mahalli ve mülki idarecileriyle birlikte verdi.

Hece vezni ile bazen irticalen, bazen çalışarak nice şiirler yazdı. 2019 senesinde bu şiirlerini kitaplaştırdı, imzalayarak bana da hediye etti. Gani gönüllü cömert bir insandı. 2014 senesinde İnşirah Sahaf ve Kitabevi ve şahsıma hitaben el yazısı ile uzun bir şiir kaleme almış hediye etmişti.

Bu dünya gelip geçici geride hatıralar kalıyor. Makamın, şöhretin er geç bir gün zeval bulduğu bu fani dünyada  “ kubbede kalan bir hoş seda “ 10 Eylül 2020 tarihinde vefat eden Hatem Başkanın, acı haberini ne yazık ki aylar sonra bir halk ozanına onu sorduğumda öğrendim.  Hatem ağabeyi ile bir sohbetimizi çıkardığımız dergide yayınlamak istemiştim. O bunu arzu etmişti. Nasip olmadı. Kaderde vefatından sonra bu yazıyı yazmak varmış. Hatem ağabeye sağlığında hep “ Başkanım “ diye hitap ettim. O hakikaten başkanlık vasfında güzel yürekli bir insandı.  Onu bir sayfalık yazıda anlatmak zor, velhasıl kelam “ İyi insanlar iyi atlara bindi gittiler “ Mekânı cennet olsun. Allah rahmet eylesin.